U Starom zavetu reč amen simbolizuje istinu, koja glasi: “Ko se u zemlji bude blagosiljao, nek’ se blagosilje Bogom vernim. I ko se u zemlji bude kleo, nek’ se kune Bogom vernim.” (Izaija 65,16) Isto tako Isus se u Otkrovenju svetog apostola Ivana naziva Amen.

U verovanju drevnih Jevreja reč amen je vrlo često upotrebljavana u značenju želje, ali mnogo više kao potvrda reči čije je smisao: “To je točno zaista!”

Amen je postao simbol potpune privrženosti veri, poprimivši u religijama Knjige smisao zaveta: “Neka tako bude”.

Isto značenje reč amen ima i u islamu, gde se izgovara posle prve sure iz Kurana, ali i na kraju molitve.

Po nekima hebrejska riječ “amen” čine početne riječi A (L) (ILI El), ME (leh) i N (eman), što znači “Bog, kralj dostojan poverenja”.

Budući da reč Amen ima isti koren kao emuma (“vera”), onaj koji je izgovara istovremeno potvrđuje svoju veru u monoteističkim religijama.

IZVOR : http://www.novizivot.net

18. novembar 2016.